ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΣΤΟ ΓΕΡΟΠΛΑΤΑΝΟ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΥΛΑΧΤΟΣ

Το ψηφοδέλτιο "ΙΣΧΥΡΟΣ ΔΗΜΟΣ" (υπ. Δήμαρχος Αστ. Ζωγράφος) στο Δήμο Πολυγύρου

 "ΙΣΧΥΡΟΣ ΔΗΜΟΣ" 
Ζωγράφος Αστέριος του Γεωργίου 
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ 
Εκλογική Περιφέρεια Ανθεμούντα 
Δημοτικό Συμβούλιο 
Υποψήφιοι Σύμβουλοι 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

Ο Άγιος Θωμάς έζησε στα χρόνια του Ιησού Χριστού. Ήταν Ιουδαίος στην καταγωγή και ασκούσε το επάγγελμα του ψαρά. Όταν ο Ιησούς κάλεσε τον Θωμά να τον ακολουθήσει, εκείνος το έκανε αμέσως και έτσι, από φτωχός ψαράς έγινε ένας από τους μαθητές του Χριστού. 

Το μυρμήγκι κι ο τζίτζικας

«Κρύο και βαρυχειμωνιά πέσανε μια μέρα στον Όλυμπο. Το μυρμήγκι, που είχε κάνει τις προμήθειες του από το καλοκαίρι, καθότανε ήσυχο στη φωλιά του. Μα το τζιτζίκι, τρέμοντας από το κρύο κι απ΄την πείνα, παρακαλούσε το μυρμήγκι να του δώσει κι αυτουνού να φάει για να μην ψοφήσει της πείνας.

ΔΟΥΜΠΙΑ

Η ευρύτερη περιοχή των Δουμπιών κατοικείται από τα προϊστορικά χρόνια. Έρευνες του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης εντόπισαν παλαιολιθικές εγκαταστάσεις της μέσης Παλαιολιθικής περιόδου που χρονολογούνται πριν το 100.000 π.Χ., επίσης δύο νεολιθικοί οικισμοί της 5^ης χιλιετίας π.Χ. και τρεις θέσεις της εποχής του Χαλκού πιστοποιούν τη συνεχή χρήση του χώρου εδώ και χιλιάδες χρόνια. Παράλληλα δεν λείπουν και τα απομεινάρια της κατοίκησης από τους ιστορικούς χρόνους, κυρίως από την ελληνιστική, ρωμαϊκή και βυζαντινή εποχή.

Ο ΜΟΥΡΤΖΙΟΣ

 

Ο Μούρτζιος ήταν ένα μουλάρι που το είχε μια οικογένεια στην Αρναία και το χρησιμοποιούσε για να εξυπηρετεί τις ανάγκες της. Κάθε πρωί έπαιρνε ο πατέρας το Μούρτζιο και πήγαινε στο στάβλο για να περιποιηθεί τα γελάδια του. Τα παιδιά πήγαιναν στο σχολείο και η μάνα ασχολιόταν με τις δουλειές του σπιτιού της. Κάπως έτσι περνούσε ο χειμώνας. Όμως μόλις ερχόταν το καλοκαίρι ο πατέρας έπαιρνε και τα παιδιά μαζί του για να τον βοηθάν.

ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΔΗΜΟΥ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ

Ο ΠΟΛΥΓΥΡΟΣ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ΟΥ ΑΙΩΝΑ

Ψάχνοντας βιβλία που αναφέρονται στη περιοχή αλλά και γενικότερα στη Χαλκιδική ανακάλυψα ένα κείμενο που έχει σχεση με τον Πολύγυρο. Βρήκα ένα μικρό, σχετικά, βιβλίο που αναφέρεται στον Πολύγυρο. Έχει τίτλο: «Όταν ο παππούς ανακάλυψε το μολύβι» και το έγραψε η κ. Αικατερίνη Κ. Ζαμπούνη – Δεσποτίδου. Προσπαθεί μέσα από την ιστορία του πατέρα της κ. Κων/νου Μ. Ζαμπούνη να περιγράψει τα δρώμενα του Πολυγύρου και  της περιοχής.

Έχω φτάσει στη μέση του βιβλίου και μπορώ να πω ότι αξίζει να το διαβάσεις.

Ο Ξενιτεμένος

Ζούσε κάποτε σ’ ένα χωριό των Ζερβοχωρίων, ένα αντρόγυνο, το οποίο δεν περνούσε μέρα που να μη μάλωνε. Από το πρωί μέχρι το βράδυ φαγωμάρα.

            Ο άντρας ήταν λίγο τεμπέλης και μπουνταλάς. Η γυναίκα ήταν στριμμένη και κακιασμένη.

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΠΕΤΑΝ ΓΙΑΓΛΗΣ

ΕΥΧΕΣ

ΑΙ ΓΕΝΕΑΙ ΠΑΣΑΙ

Ανάσταση στο χωριό (2)

Τη Μεγάλη Πέμπτη έχουμε το  μυστικό δείπνο. Εκεί ο  Χριστός  εγκαρδιώνει τους  μαθητές και  παράλληλα  προφητεύει για την προδοσία και το θάνατό του. Μετά  το  μυστικό  δείπνο  ο  Χριστός   τραβάει  πάλι  στο  Όρος  των  Ελαιών  όπου  θα  τον  συλλάβουν  οι  Ρωμαίοι με  τους Αρχιερείς και  τους Φαρισαίους μετά  την προδοσία του Ιούδα.

            Τη  Μεγάλη  Παρασκευή  ο  Χριστός  σταυρώνεται  ύστερα  από  δίκη  με  δικαστή  τον  Πόντιο  Πιλάτο, ο  οποίος ένιψε   «τα  χείρας  του» για να δείξει ην  αθωότητα του  Κυρίου.»

Ανάσταση στο χωριό

            Τα  δύο  αδέρφια  είχαν  ξεκινήσει  από  το  σπίτι  για  την  εκκλησία  του  χωριού  τους.

            Κάθε  χρόνο  πήγαιναν  μαζί.  Είχε  καθιερωθεί . Όμως  τα  πράγματα  δεν  ήταν  όπως  τις  προηγούμενες χρονιές. Ο  μικρότερος αδερφός πλησίασε  πιο  πολύ  προς  το  Θεό. Αυτό  προξένησε  περιέργεια  στο  μεγαλύτερο  ο  οποίος  προτιμούσε  ν΄ ακούει  παρά  να  μιλάει  την  ώρα της  πορείας τους  προς την  εκκλησία.

Ο τσιοπάνης γερο- Βασίλης

Το διάστημα των γιορτών του Πάσχα έχω ελεύθερο χρόνο. Έτσι μπορώ να διαβάζω, να ψάχνω ξεχασμένα βιβλία σε παλιές βιβλιοθήκες και να συνομιλώ με γέρους συγχωριανούς μου που κουβαλούν εμπειρίες μοναδικές που εμείς ποτέ δε θα τις αγγίξουμε.

          Κάπως έτσι προέκυψε και το παρακάτω κείμενο που θα διαβάσετε.

Μαραθούσα

 

Η Μαραθούσα είναι το βορειότερο χωριό του Νομού Χαλκιδικής και απέχει 6 χιλιόμετρα από την Παλαιόχωρα και 70 από τη Θεσσαλονίκη. Ανατολικά και δυτικά περιβάλλεται από δύο ποτάμια – χειμάρρους, τον Κοτσκαρλή ή Μεγάλο Ρέμα που κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Ολυνθιακός, και το ποτάμι της Ν. Απολλωνίας που στην αρχαιότητα έφερε το όνομα Αμμίτης ο Χρυσοφόρος.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

 

«- Θα σου πω μια ιστορία, άρχισε ο Άγιος. Μια φορά ήταν μια χώρα. Όμορφη, πανέμορφη, όπως είναι οι βασιλοπούλες στα παραμύθια. Τη λέγανε Μακεδονία, μάνα είχε την Ελλάδα κι είχε αφέντη της το Μεγαλέξαντρο. Μα, σαν όμορφη που ήτανε, πολλοί τη λαχταρούσανε. Και περισσότερο αυτοί που είχαν γειτονιά μαζί της.